- имтиноъ
- [امتناع]а. кит. қабул накардан, рад кардан; худдорӣ аз қабули коре: имтиноъ кардан, саркашӣ кардан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
истинкоф — [استنکاف] а. кит 1. нангу ор доштан, ибо кардан 2. худдорӣ кардан; сарпечӣ кардан, имтиноъ кардан; рад кардан; рад, худдорӣ, имтиноъ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
беибо — [بي ابا] аз ҳеҷ чиз худдорӣ накарда, имтиноъ наварзида; беистиҳола, беҳаё … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бетаҳошӣ — [بي تحاشي] кит. худдорӣ накарда, имтиноъ наварзида, парҳез накарда, бепарво, бемулоҳиза … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ибо — I [ابا] а 1. кит. худдорӣ, имтиноъ, боздоштани худ аз коре (аз тарсу ваҳм ё андешаву мулоҳизае), тааммул 2. шарм, изо; ибо кардан а) худдорӣ кардан, аз иҷрои коре худро боздоштан; б) шарм доштан II [ابا] ниг. або … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ